Nu steeds meer bedrijven gebruik maken van automatische verpakkingsmachines met hoge snelheid, zijn er kwaliteitsproblemen zoals het breken van zakken, barsten, delaminatie, zwakke hitteafdichting en verontreiniging door afdichting die vaak voorkomen in het snelle automatische verpakkingsproces van flexibele verpakkingsmachines.verpakkingsfoliezijn geleidelijk belangrijke proceskwesties geworden die ondernemingen onder controle moeten houden.
Bij het produceren van rolfilm voor snelle automatische verpakkingsmachines moeten flexibele verpakkingsbedrijven aandacht besteden aan de volgende punten:
Strenge materiaalkeuze
1. Materiaalvereisten voor elke laag opgerolde film
Vanwege de verschillende uitrustingsstructuur van de snelle automatische verpakkingsmachine in vergelijking met andere machines voor het maken van zakken, is de druk alleen afhankelijk van de kracht van twee rollen of hete persstrips die elkaar samendrukken om hitteafdichting te bereiken, en er is geen koelapparaat. De druklaagfilm komt rechtstreeks in contact met het smeltlasapparaat zonder de bescherming van isolatiedoek. Daarom is de materiaalkeuze voor elke laag van de hogesnelheidsdruktrommel bijzonder belangrijk.
2. De overige eigenschappen van het materiaal moeten voldoen aan:
1) Balans van filmdikte
De dikte, gemiddelde dikte en gemiddelde diktetolerantie van kunststoffolie zijn uiteindelijk afhankelijk van de diktebalans van de gehele folie. Tijdens het productieproces moet de dikte-uniformiteit van de film goed worden gecontroleerd, anders is het geproduceerde product geen goed product. Een goed product moet een evenwichtige dikte hebben in zowel de lengte- als de dwarsrichting. Omdat verschillende soorten films verschillende effecten hebben, zijn ook hun gemiddelde dikte en gemiddelde diktetolerantie verschillend. Het dikteverschil tussen de linker- en rechterkant van automatische verpakkingsfolie met hoge snelheid is over het algemeen niet meer dan 15um.
2) Optische eigenschappen van dunne films
Verwijst naar de waas, transparantie en lichtdoorlatendheid van een dunne film.
Daarom zijn er speciale eisen en controles voor de selectie en hoeveelheid masterbatch-additieven bij het rollen van films, evenals een goede transparantie. Tegelijkertijd moet ook rekening worden gehouden met de opening en gladheid van de film. De openingshoeveelheid moet gebaseerd zijn op het principe van het vergemakkelijken van het op- en afwikkelen van de film en het voorkomen van adhesie tussen de films. Als de hoeveelheid te veel wordt toegevoegd, heeft dit invloed op de toename van de waas van de film. De transparantie zou doorgaans 92% of meer moeten bedragen.
3) Wrijvingscoëfficiënt
De wrijvingscoëfficiënt is onderverdeeld in statische wrijving en dynamische wrijvingssystemen. Voor automatische verpakkingsrolproducten moet naast het testen van de wrijvingscoëfficiënt onder normale omstandigheden ook de wrijvingscoëfficiënt tussen de folie en de roestvrijstalen plaat worden getest. Omdat de smeltlaslaag van de automatische verpakkingsfolie in direct contact staat met de automatische verpakkingsvormmachine, moet de dynamische wrijvingscoëfficiënt minder dan 0,4u zijn.
4) Dosering toevoegen
Over het algemeen moet het binnen een bereik van 300-500 ppm worden geregeld. Als het te klein is, heeft dit invloed op de functionaliteit van de film, zoals het openen, en als het te groot is, zal het de sterkte van het composiet beschadigen. En het is noodzakelijk om tijdens gebruik een grote hoeveelheid migratie of penetratie van additieven te voorkomen. Wanneer de dosering tussen 500-800 ppm ligt, moet deze met voorzichtigheid worden gebruikt. Als de dosering hoger is dan 800 ppm, wordt deze over het algemeen niet gebruikt.
5) Synchrone en asynchrone krimp van composietfilm
Niet-synchrone krimp wordt weerspiegeld in de veranderingen in het krullen en kromtrekken van het materiaal. Niet-synchrone krimp kent twee uitdrukkingsvormen: “naar binnen krullen” of “naar buiten krullen” van de zakopening. Deze toestand laat zien dat er naast synchrone krimp (met verschillende afmetingen en richtingen van thermische spanning of krimpsnelheid) nog steeds sprake is van asynchrone krimp in de composietfilm. Daarom is het bij de aanschaf van dunne films noodzakelijk om longitudinale en transversale thermische (natte hitte) krimptests uit te voeren op verschillende composietmaterialen onder dezelfde omstandigheden, en het verschil tussen de twee mag niet te groot zijn, bij voorkeur ongeveer 0,5%.
Redenen voor schade en controletechnieken
1. Het effect van de smeltlastemperatuur op de smeltlassterkte is het meest direct
De smelttemperatuur van verschillende materialen bepaalt direct de minimale smeltlastemperatuur van composietzakken.
Tijdens het productieproces is, als gevolg van verschillende factoren, zoals de hittelasdruk, de snelheid van het maken van zakken en de dikte van het composietsubstraat, de werkelijke gebruikte hittelastemperatuur vaak hoger dan de smelttemperatuur van het composietsubstraat.hitteverzegelend materiaal. Automatische verpakkingsmachine met hoge snelheid, met lagere smeltlasdruk, vereist een hogere smeltlastemperatuur; Hoe hoger de machinesnelheid, hoe dikker het oppervlaktemateriaal van de composietfilm en hoe hoger de vereiste smeltlastemperatuur.
2. Thermische adhesiecurve van hechtsterkte
Bij automatische verpakkingen zal de gevulde inhoud een sterke impact hebben op de bodem van de zak. Als de bodem van de tas de impactkracht niet kan weerstaan, zal deze barsten.
De algemene warmteafdichtingssterkte verwijst naar de hechtsterkte nadat twee dunne films aan elkaar zijn gehecht door middel van warmteafdichting en volledig zijn afgekoeld. Op de automatische verpakkingsproductielijn kreeg het tweelaagse verpakkingsmateriaal echter niet voldoende koeltijd, dus de smeltlassterkte van het verpakkingsmateriaal is niet geschikt om de smeltlasprestaties van het materiaal hier te beoordelen. In plaats daarvan moet thermische hechting, die verwijst naar de afpelkracht van het door hitte afgedichte deel van het materiaal vóór afkoeling, worden gebruikt als basis voor het selecteren van het door hitte gesealde materiaal, om te voldoen aan de vereisten van de door hitte gesealde sterkte van het materiaal tijdens het vullen.
Er is een optimaal temperatuurpunt voor het bereiken van de beste thermische hechting van dunne-filmmaterialen, en wanneer de smeltlastemperatuur dit temperatuurpunt overschrijdt, zal de thermische hechting een afnemende trend vertonen. Op de automatische verpakkingsproductielijn loopt de productie van flexibele verpakkingszakken vrijwel synchroon met het vullen van de inhoud. Daarom wordt bij het vullen van de inhoud het door warmte afgedichte deel aan de onderkant van de zak niet volledig gekoeld en wordt de impactkracht die het kan weerstaan aanzienlijk verminderd.
Bij het vullen van de inhoud kan voor de slagkracht aan de onderkant van de flexibele verpakkingszak een thermische hechtingstester worden gebruikt om de thermische hechtingscurve te tekenen door de smeltlastemperatuur, smeltlasdruk en smeltlastijd aan te passen en de optimale combinatie van heatsealparameters voor de productielijn.
Bij het verpakken van zwaar verpakte of poedervormige artikelen, zoals zout, wasmiddel, enz., moet na het vullen van deze artikelen en vóór het heatsealen de lucht uit de zak worden afgevoerd om de spanning op de wand van de verpakkingszak te verminderen, waardoor het vaste materiaal kan worden afgevoerd. direct belast om zakschade te verminderen. In het nabewerkingsproces moet speciale aandacht worden besteed aan de vraag of de lekweerstand, drukweerstand, valbreukweerstand, temperatuurbestendigheid, temperatuurmediumbestendigheid en voedselveiligheids- en hygiëneprestaties aan de eisen voldoen.
Redenen en controlepunten voor stratificatie
Een groot probleem met automatische verpakkingsmachines voor het verpakken en in zakken doen van folie is dat het oppervlak, de bedrukte folie en de middelste laag aluminiumfolie gevoelig zijn voor delaminatie op het door hitte gesealde gebied. Meestal zal de fabrikant, nadat dit fenomeen zich voordoet, bij het zachte verpakkingsbedrijf klagen over de onvoldoende composietsterkte van de verpakkingsmaterialen die zij leveren. Ook zal het zachtverpakkingsbedrijf bij de inkt- of lijmfabrikant klagen over de slechte hechting, evenals bij de foliefabrikant over de lage coronabehandelingswaarde, drijvende additieven en sterke vochtopname van de materialen, die de hechting van de inkt aantasten en lijm en veroorzaken delaminatie.
Hier moeten we rekening houden met een andere belangrijke factor:de smeltlasrol.
De temperatuur van de smeltlasrol van de automatische verpakkingsmachine bereikt soms 210 ℃ of hoger, en het smeltlasmespatroon van de rolafdichting kan in twee typen worden verdeeld: vierkante piramidevorm en vierkante afgeknotte vorm.
We kunnen in het vergrootglas zien dat sommige van de gelaagde en niet-gelaagde monsters intacte wanden van rolgaas en heldere bodems van gaten hebben, terwijl andere onvolledige wanden van rolgaas en onduidelijke bodems van gaten hebben. Sommige gaten hebben aan de onderkant onregelmatige zwarte lijnen (scheurtjes), wat eigenlijk sporen zijn van het breken van de aluminiumfolielaag. En sommige gaasgaten hebben een ‘ongelijke’ bodem, wat aangeeft dat de inktlaag aan de onderkant van de zak een ‘smelt’-fenomeen heeft ondergaan.
BOPA-film en AL zijn bijvoorbeeld beide materialen met een zekere taaiheid, maar ze scheuren op het moment dat ze tot zakken worden verwerkt, wat aangeeft dat de rek van het verpakkingsmateriaal dat door het hittelasmes wordt aangebracht het aanvaardbare niveau van het materiaal heeft overschreden, wat resulteert in scheuren. Uit de heatseal-afdruk is te zien dat de kleur van de aluminiumfolielaag in het midden van de “scheur” merkbaar lichter is dan de zijkant, wat aangeeft dat er delaminatie heeft plaatsgevonden.
Bij de productie vanrolfilm van aluminiumfolieverpakking, sommige mensen zijn van mening dat het verdiepen van het heatsealingpatroon er beter uitziet. In feite is het belangrijkste doel van het gebruik van een heatsealmes met patroon voor heatseal het garanderen van de afdichtingsprestaties van de heatseal, en is de esthetiek secundair. Of het nu gaat om een flexibele verpakkingsproductieonderneming of om een grondstofproductieonderneming, zij zullen de productieformule tijdens het productieproces niet zomaar veranderen, tenzij zij het productieproces aanpassen of belangrijke wijzigingen aanbrengen in de grondstoffen.
Als de aluminiumfolielaag wordt verbrijzeld en de verpakking zijn afdichting verliest, wat heeft het dan voor zin om er goed uit te zien? Vanuit technisch perspectief mag het patroon van het heatsealmes niet piramidevormig zijn, maar afgeknot.
De onderkant van het piramidevormige patroon heeft scherpe hoeken, die gemakkelijk krassen op de film kunnen veroorzaken en ervoor kunnen zorgen dat deze zijn smeltlasfunctie verliest. Tegelijkertijd moet de temperatuurbestendigheid van de gebruikte inkt de temperatuur van het smeltlasblad overschrijden om het probleem van het smelten van de inkt na het smeltlassen te voorkomen. De algemene smeltlastemperatuur moet worden geregeld tussen 170 ~ 210 ℃. Als de temperatuur te hoog is, is de aluminiumfolie gevoelig voor kreuken, barsten en verkleuring van het oppervlak.
Voorzorgsmaatregelen voor het wikkelen van oplosmiddelvrije composietsnijtrommel
Bij het rollen van oplosmiddelvrije composietfilm moet de wikkeling netjes zijn, anders is er kans op tunnelvorming aan de losse randen van de wikkeling. Wanneer de tapsheid van de wikkelspanning te klein wordt ingesteld, zal de buitenlaag een grote knijpkracht op de binnenlaag genereren. Als de wrijvingskracht tussen de binnen- en buitenlagen van de composietfilm na het opwikkelen klein is (als de film te glad is, zal de wrijvingskracht klein zijn), zal het fenomeen van wikkelextrusie optreden. Wanneer een grotere wikkelspanningconus wordt ingesteld, kan de wikkeling weer netjes zijn.
Daarom is de wikkeluniformiteit van oplosmiddelvrije composietfilms gerelateerd aan de instelling van de spanningsparameters en de wrijvingskracht tussen de composietfilmlagen. De wrijvingscoëfficiënt van PE-film die wordt gebruikt voor oplosmiddelvrije composietfilms is over het algemeen minder dan 0,1 om de wrijvingscoëfficiënt van de uiteindelijke composietfilm te regelen.
De kunststof-kunststofcomposietfilm die is verwerkt met oplosmiddelvrije composietverwerking zal enkele uiterlijke gebreken vertonen, zoals lijmvlekken op het oppervlak. Wanneer getest op een enkele verpakkingszak, is het een gekwalificeerd product. Na het verpakken van de donkergekleurde lijminhoud zullen deze uiterlijke gebreken echter verschijnen als witte vlekken.
Conclusie
De meest voorkomende problemen bij het automatisch verpakken op hoge snelheid zijn zakbreuk en delaminatie. Hoewel het breukpercentage volgens internationale normen over het algemeen niet hoger is dan 0,2%, zijn de verliezen veroorzaakt door vervuiling van andere artikelen als gevolg van het breken van tassen zeer ernstig. Door de hitteafdichtingsprestaties van materialen te testen en de hitteafdichtingsparameters in het productieproces aan te passen, kan de kans op beschadiging van zachte verpakkingszakken tijdens het vullen of opslaan, nabewerking en transport worden verminderd. Er moet echter speciale aandacht worden besteed aan de volgende kwesties:
1) Er moet speciale aandacht worden besteed aan de vraag of het vulmateriaal de afdichting tijdens het vulproces zal vervuilen. Verontreinigingen kunnen de thermische hechting of afdichtingssterkte van het materiaal aanzienlijk verminderen, wat leidt tot het scheuren van de flexibele verpakkingszak vanwege het onvermogen om druk te weerstaan. Er moet speciale aandacht worden besteed aan poedervulmaterialen, waarvoor overeenkomstige simulatietests nodig zijn.
2) De thermische hechting van het materiaal en de uitzettingswarmte-afdichtingssterkte verkregen via de geselecteerde hitteafdichtingsparameters van de productielijn moeten enige marge laten op basis van ontwerpvereisten (specifieke analyse moet worden uitgevoerd op basis van de apparatuur en materiaalsituatie), want of dit het geval is Warmteafdichtingscomponenten of zachte verpakkingsfoliematerialen, de uniformiteit is niet erg goed, en geaccumuleerde fouten zullen leiden tot een ongelijkmatig warmteafdichtingseffect op het warmteafdichtingspunt van de verpakking.
3) Door het testen van de thermische hechting en uitzettingswarmte-afdichtsterkte van materialen, kan een reeks hitte-afdichtingsparameters worden verkregen die geschikt zijn voor specifieke producten en productielijnen. Op dit moment moet een uitgebreide afweging en een optimale selectie worden gemaakt op basis van de materiaal-smeltlascurve die uit testen is verkregen.
4) Het scheuren en delamineren van flexibele plastic verpakkingszakken is een alomvattende weerspiegeling van materialen, productieprocessen, productieparameters en productieactiviteiten. Alleen na gedetailleerde analyse kunnen de ware oorzaken van breuk en delaminatie worden geïdentificeerd. Er moeten normen worden vastgesteld bij de aankoop van grondstoffen en hulpstoffen en bij de ontwikkeling van productieprocessen. Door goede originele gegevens bij te houden en voortdurend te verbeteren tijdens de productie, kan het schadepercentage van automatische flexibele plastic verpakkingszakken binnen een bepaald bereik tot het optimale niveau worden beheerst.
Posttijd: 02-dec-2024